Hastalık İnsanı Melekleştirir

Hastalık İnsanı
Melekleştirir:


Özellikle uzun süren
hastalıklara yakalanan insanlar için hastalık, güzel bir mânevî hal verir. O
kimseler, âdetâ bir ayağı dünyada, bir ayağı âhirette gibi yaşarlar. Her an
Allah'a duâ eder, O'ndan medet isterler. Dünyayı kalben terk eder, gönüllerini
âhirete bağlarlar. Meselâ, ölümcül bir hastalığa yakalanmak, dış görünüşü
itibarıyla kötü olabilir; fakat sürekli âhirete hazır bir halde bulunmak, mânen
çok lezzetlidir. Âdeta her an şehâdeti bekleyen bir Allah askeri gibi, hâlis ve
sırf Allah rızâsını gözeten bir ruh hâleti vardır.

Bir de hastaya bakanların
durumu vardır. Görünüşte çok zor, zahmetli, sıkıntılı olan bu hizmet de hem çok
sevaplı, hem çok hikmetlidir. Hastanın kazandığı mânevî hal ve sevabın bir
benzeri, hastaya bakanlar için de geçerlidir. Eğer evimizde baktığımız hasta,
babamız veya annemiz ise, bu hizmet bize âhiretimizi kazandıracaktır. Ebû
Hüreyre (r.a.) anlatıyor: Allah'ın Rasûlü (s.a.s) bir gün: "Burnu sürtülsün,
burnu sürtülsün, burnu sürtülsün!' dedi. ‘Kimin burnu sürtülsün ey Allah'ın
Rasûlü?' diye sorulunca şu açıklamada bulundu: ‘Ebeveyninden her ikisinin
veya sadece birinin yaşlılığına ulaştığı halde cenneti kazanamayanın."
(Müslim, Birr 9; Tirmizî Deavât 110). Demek ki onları memnun etmek, Cenneti
kazandıran bir hizmettir.