İmamlık

İmamlık:

"(İmamlar) sizin için
kılarlar. Doğru kılarlarsa (sevabı) sizedir. Hatalı kılarlarsa (sizin
namazınızın sevabı) sizedir, hata onların aleyhlerinedir." (Buhârî, Ezan 55)
"Cemaate, Allah'ın Kitabını
en iyi okuyan kimse imam olur. Eğer kırâatte (okumada) herkes eşitse, sünneti en
iyi bilen; sünneti bilmede eşitseler, hicret etmede evvel olan; hicrette de
eşitseler, yaşça büyük olan imam olur. Kişi misafir olduğu evin sahibine veya
(emri altında çalıştığı) yöneticisine imamlık yapması; ev sahibinin baş köşesine
izni olmadan da oturmasın." (Müslim, Mesâcid 290; Tirmizî,Salât 174, Edeb
24; Ebû Dâvud, Salât 61; Nesâî, İmâmet 3, 6)
"Sizden kim halka namaz
kıldırırsa namazı hafif (kısa) tutsun. Zira cemaatte zayıf, sakat, hasta ve
ihtiyaç sahibi vardır. Müstakil (kendi başına) kılınca dilediği kadar uzatsın."
(Buhârî, Ezân 62; Müslim, Salât 186; Ebû Dâvud, Salât 127; Tirmizî, Salât
175; Nesâî, İmâmet 35; Muvattâ, Cemâat 13)
"Yedi sınıf insan vardır ki
Allah onları kendi (arş'ının) gölgesinden başka hiçbir gölge bulunmayan
(kıyâmet) gün(ün)de (arş'ının) gölgesinde gölgelendirecektir. (Bunlar:) Âdil
imam (yönetici), Allah'a ibâdet ede ede yetişen genç, kalbi mescidlere bağlı
olan kimse, Allah için sevişen, O'nun için bir yere gelen; O'nun için
birbirinden ayrılan iki kimse, kendisini mevkî sahibi ve güzel bir kadın
(fenâlığa) dâvet ettiği halde: 'Ben Allah'tan korkarım' diyen adam, sol elinin
verdiğini sağ eli duymayacak derecede gizli sadaka veren kimse ve tenha bir
yerde Allah'ı zikrederek gözleri boşanan kimsedir." (Müslim, Zekât 91, hadis
no: 1031)
"(Namaz kılacaklar) üç kişi
iseler, içlerinden biri imam olsun. İmamlığa en hak sahibi olan Kur'ân-ı Kerim'i
en iyi okuyandır." (Müslim, Mesâcid 289; Nesâî, İmâmet 5)
"Sizin için hayırlınız ezan
okusun; kurrâ olanınız (okuması iyi olanınız) da imam olsun." (Ebû Dâvud,
Salât 61)
"Üç kişi vardır ki, onların
namazları kulaklarından öte geçmez: Dönünceye kadar, kaçan köle; geceyi, kocası
kendisine dargın olarak geçiren kadın; kavminin nefret ettiği imam." (Tirmizî,
Salât 260)
"Ben, uzun tutmak arzusuyla
namaza başlarım. (Namazı kıldırırken) bir çocuk ağlaması kulağıma gelir, çocuğun
ağlamasından annesinin duyacağı elemi bildiğin için namazı uzatmaktan
vazgeçerim." (Buhârî, Ezân 65; Müslim, Salât 189; Tirmizî, Salât 175, 276;
Nesâî, İmâmet 35)