Havârî

Havârî:


Havâri kelimesi Kur'an'da
geçer. İncillerde, bunun yerine daha çok şâkirt (öğrenci) kelimesi kullanılır.
Havârî, yardımcı demektir. Arapçaya Habeşçeden geçmiş olup aslı "havâryâ"dır;
"yardımcı" anlamına gelmektedir. Hz. İsa'nın tebliğ ettiği dine ve onun
peygamberliğine iman eden, müslümanlardan olan (3/Âl-i İmrân, 52) ve Hz. İsa'nın
tebliğ ettiği fikirleri yaymayı üstüne alan on iki kişiden her birine havâri
denir. Âl-i İmrân sûresi, 52. âyetinde Hz. İsa'ya ve onun dinine yardımcı
olmayı taahhüd edenlere bu adın verildiğini görmekteyiz. Hz. Muhammed (s.a.s.)'e
ilk inanan insanlar olan "sahâbe"nin benzerleridir.
Havâriler, toplam 12
kişidirler. Bunlardan biri ihânet ederek kâfirlere Hz. İsa'yı ihbar etmiştir.
İsimleri şunlardır: Simun (Petrus), Andreas, Yâkub (Zebedi'nin oğlu -büyük-),
Yuhanna (Boanerces), Filipus, Bartolomaeus, Matta, Tomas, Yâkup (Alfeus'un oğlu
-küçük-), Gayyur Simun, Yahuda (Taddeus), Yahuda İskaryot (Matta, 10/2-4).
Bunlardan Petrus, havârilerin en büyükleri ve lideri, Yahuda İskaryot da Hz.
İsa'ya ihanet eden ve onu ihbar edip yakalatmaya çalışan kişidir. Hıristiyan
rivayetlerine göre otuz gümüş dinar karşılığında İsa'yı yakalattıran İskaryot,
sonradan vicdan acısı çektiği ve kendisini astığı söylenir. İslâm âlimlerine
göre, Hz. İsa'yı ihbar eden Yahuda, Hz. İsa görünümüne dönüşmüş ve Hz. İsa
yerine o çarmıha gerilmiş, Hz. İsa da göğe yükseltilmiştir.