Ârif

Ârif:


Bilen, vâkıf,
âşinâ, tanıyan, anlayışlı, kavrayışı mükemmel, irfan sahibi. Tasavvufta; Allah
Teâlâ'nın kendi zâtını, sıfatlarını, isimlerini ve fiillerini müşâhede ettirdiği
kimse. Keşf ve müşhâhede yoluyla yani mânevî ve rûhî tecrübelerle Allah hakkında
zevkî ve vecdî bilgilere sahip olana "ârif" denir. Ârif, kendisi sustuğu halde
diliyle Hakk'ın konuştuğu kimsedir. Ârif, kendi varlığında fâni, Hak ile
bâkîdir." İbn Arabî, ârifin dış âlemde "şeyler" (eşya) yaratma gücüne sahip
olduğunu ve bu gücün onun himmeti olduğunu söyler (bkz. Füsûs, 6. Fasl). Onun
yarattığı şeye "mahluk-ı ârif" denir. Ârif, sûfîlikte kâmil insandır. (s. 52-53)