Fecir | Konular | Kitaplar

Destur

Destur




Destur:

 
İzin, ruhsat,
müsâade. Tasavvufta; Bazı tarikatlarda, özellikle Mevlevîlikte ve Bektâşîlikte
şeyhlerden ve tarikat büyüklerinden müsâade almak için kullanılan bir deyim.
Cesâret isteyen zor bir işe girişilirken evliyânın rûhâniyetinden faydalanmak ve
onlardan güç almak için "destûr!" denir. Ekseriya; "Destûr yâ pir!", "destûr yâ
Ali!" denir. (s. 143)