Nâz

Nâz:


Tasavvufta; a)
Sevgisinin, dertli ve mahzun âşığına güç vermesi. b) Sevgilisinin âşığını
kandırması, ona cilve yapması, bilmezlikten gelmesi. Nâz ehli: Hakk'a nazı
geçen, Hakk'a karşı nazlanan velî. Naz ehli, Yüce Mevlâ ile gayet samimi, her
türlü resmiyetten ve kayıttan uzak sohbet eder ve ona içlerini dökerler. Cüneyd
Bağdâdî: "Üns ehli münâcât esnasında öyle sözler söyler ki halk bu sözleri küfür
sayar" der. (s. 401)