İhrâm

İhrâm:



Kulun, Beytullah'ın kapısını çalması ve kabul
niyaz etmesi mânâsını da ihtivâ eden "Lebbeyk..." sözleri, şeytan taşlamaya
kadar ağızlardan düşmeyecek, her fırsatta tekrarlanacaktır. İhram elbisesini
giyerken hac yolcusu ayrıldığı dünyadan üzerinde kalan son parçaları da
çıkarmış, ölmeden evvel ölmüşçesine kefene bürünmüştür, ancak bu ölüm, dünya ve
beden zevklerine âit olduğu ve ruh için vuslat zamanı yaklaştığı için
temizlenmiş ve güzel kokular sürünmüştür. Şimdi âdetâ ayrı bir dünyada rûhânî
bir hayat başlamıştır. Bu hayat içinde ne çekişmek, döğüşmek, günaha girmek,
beden zevki yaşamak vardır; ne de bir canlıya, hatta kendi saç ve sakalına
kıymak vardır. Bütün düşünce ve umut "geldinse buyur, seni kabul ediyorum"
hitâbına mazhar olmaktan ibârettir. Böyle bir yaşayışın, bundan sonraki hayat
için insanda derin izler bırakacağı, kişiyi yaratılış maksadına döndüreceği
kuvvetle umulur.

[1]






[1]
Ahmet Kalkan, Kur'an Kavram Tefsiri.