HÜKM

HÜKM-HÂKİMİYET


Hükm ve Hâkimiyet;
Anlam ve Mâhiyeti

"Hükm"
kelimesinin sözlük anlamı, yargı ve yargıda bulunmak, hükmetmek, karar vermek,
idare etmek, ata gem vurmak demektir. Hakkında âyet ve hadis olan itikada ve
ibâdete ait bütün prensiplere "hüküm" denilir. Hükmün çoğulu "ahkâm"dır. Ayrıca,
hâkimlik, âmirlik, tesir gücüne sahip olma gibi anlamlarda da kullanılır. Emir
ve irâde demektir. Gerçekte hüküm, kelime anlamıyla önlemek, engel olmak,
menetmek anlamındadır; hâkim kelimesi de haksızlığa engel olan demektir. Bir
şeyin iyice araştırılıp soruşturulmasından sonra verilen karara "hüküm" denir.
Mahkemelerde hâkimlerin verdiği karar gibi; filan adam, "bu konuda şöyle
hükmetti", "falancanın hükmü şöyledir" denilir. Sözü geçmek, hükmünü yürütmek,
kuvvetli ve güç sahibi olmak anlamlarına da gelir. Bu mânâda; "Allah'ın dediği
olur" anlamında "Allah'ın hükmü her şeye geçerlidir" deriz.[1]






[1]
Ahmet Kalkan, İslam Akaidi: 389. Ahmet Kalkan, Kur'an Kavram Tefsiri.