Vahye Ait Bazı Terimler

Vahye
Ait Bazı Terimler:



Rasulullah'a çeşitli zaman ve
mekanlarda gelen vahiy, geliş durumlarına göre tefsir ilminde bazı terimlerle
ifade edilmiştir. Bu terimleri şöyle sıralamak mümkündür:

1) Hadarî:
Rasulullah'a yolculuk ve misafirlikte olmayıp, yerleşik durumda iken gelen
vahydir. Vahyin çoğunluğu bu şekilde gelmiştir.

2) Seferî:
Rasulullah'a yolculuk veya savaşta iken inen vahiylerdir. Buna örnek: Enfal
suresinin baş kısmı, Tevbe: 9/34, Hac suresinin başı, Fetih suresi.

3) Neharî:
Gündüz inen ayetlerdir. Kur'an'ın büyük bölümü gündüz inmiştir.

4) Leylî:
Geceleyin vahyedilen ayetlerdir. Buna örnek: Al-i imran suresinin son kısımları,
Tebük seferinden geri kalan üç kişi hakkında inen ayetler (Tevbe: 9/117-118),
Fetih suresinin baş kısmı.

5) Sayfî:
Yaz mevsiminde nazil olan ayetler. Buna örnek: Nisa suresinin son ayeti olan
Kelale ayeti, Tebük gazvesi hakkında inen ayetler.

6) Şitaî:
Kış mevsiminde nazil olan ayetler. Buna örnek: İfk olayı ile ilgili ayetler
(Nur: 24/11-26), Hendek savaşı ile ilgili ayetler (Ahzab: 33/9).

7) Firaşî:
Rasulullah yatağında iken nazil olan ayetler.

8) Nevmî:
Rasulullah uykuda iken nazil olan ayetler.

9) Ardî:
Rasulullah yeryüzünde iken nazil olan ayetler. Kur'an'ın hemen hemen hepsi bu
şekilde indirilmiştir.

10) Semaî:
Rasulullah semada iken nazil olan ayetler. Bakara suresinin son iki ayeti
Mirac'ta iken nazil olmuştur.[1]









[1]
El-Burhan: 1/198; El-İtkan: 1/19-23;
Mebahis: 170-174.