Lukatanın vergisi

Lukatanın vergisi:


Usûlüne uygun olarak sahibi
arandıktan sonra sahibi bulunamayan lukataların 1/5 (humus)i tahsil edilir ve
kalanı bulana ait olur (Ebû Ubeyd, el-Emvâl, Kahire 1401/1981, s. 313 vd.; Salih
Tuğ, İslâm Vergi Hukukunun Ortaya Çıkışı, İstanbul 1984, s. 88; Tecrid-i
Tercemesi, V, 314).
(Lukata konusuyla ilgili
olarak klasik kaynaklar dışında bk.: Abdülkerim Zeydan, el-Lukata ve Ahkâmühâ
fi'ş-Şerîati'l-İslâmiyye, Mecmûa Buhûs fıkhiyye, içinde s. 305-348; Feyzi N.
Feyzioğlu, Lukata ve Define, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi sayı:
1-4, İstanbul 1954, s. 167; Saffet Köse, İslâm Hukukunda Bulunmuş Mal ve çocuk,
Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 1988).[1]







[1]
Saffet Köse, Şamil İslâm Ansiklopedisi, c. 4, s. 29-31