2

2) Namazla Zekâtı
Birbirinden Ayıranlar:


Bunlar namazın farz olduğunu
kabul ediyor, fakat zekâtı tanımıyorlardı. İçlerinde kabile reisinden korkarak
zekât vermeyenler de vardı. Meselâ; Benû Yerbu' kabilesi kendi arasında zekâtı
toplamış, Hz. Ebû Bekir'e göndermek üzere iken Mâlik b. Nuveyre bunu duymuş ve
toplanan zekâta el koyarak kabileye dağıtmıştır. Bazıları da; "Onların
mallarından, kendilerini temizleyeceğin bir zekât al." (Tevbe: 9/103)
âyetini yalnız Hz. Peygamber'le ilgili görüyor ve zekât vermek istemiyordu.
İşte Hz. Ömer'in tereddüdü ve
Halîfe Ebû Bekir'e itirazı bu ikinci madde ile ilgilidir. Diğer yandan Hz.
Ömer'in dayandığı; "İnsanlar Allah'dan başka ilâh olmadığını söyleyinceye
kadar... onlarla savaşmakla emrolundum" hadisi, başka rivâyetlerde "Hz.
Muhammed'e imanı, kıblemize dönme, kestiklerimizi yeme, bizim gibi namaz kılma"
gibi ilâvelerle nakledilmiştir. Hz. Ömer'in başlangıçta, bu ayrıntıları
düşünmeden karşı çıkmış olması de muhtemeldir[1]







[1]
bkz. Buhârî, İmân, 17, 28, Salât, 28, Zekât, 1, İ'tisâm, 2, 28; Müslim,
İmân, 32-36; Ebû Dâvud, Cihâd, 95; Tirmizî, Tefsîru Sûre (88); Nesâî, Zekât,
3; İbn Mâce, Fiten, 1-3; Dârimî, Siyer, 10; Ahmed bin Hanbel, IV/8).Eymen ed-Dımaşkî-Ömer
Tellioğlu, Şâmil İslâm Ansiklopedisi, 3/176. Ahmet Kalkan, Kur'an Kavram
Tefsiri.