Emânet

Emânet; Anlam ve Mâhiyeti



‘Emânet' kelimesinin aslı ‘emn' köküdür. ‘Emn'
sözlükte, güvenmek, korku ve endişeden emin olmak, ruhun sükûnet bulması
anlamına gelir. Aynı kökten gelen ‘iman', inanma, Allah'ın gönderdiği inanç
ilkelerinin doğru olduğundan emin olma, ‘mü'min' ise, iman eden, Allah'a güvenen
ve güvenilir bir kimse demektir.

‘Emânet' insanın güvenilir olması, kendisine bir
şeyin korkusuzca teslim edilebilir olması demektir. Bunun anlamı şudur: Emânet,
-maddi olsun manevi olsun-, bir şeyi veya bir değeri gönül huzuru ve güvenle
başkasına teslim etmek ve aynı gönül huzuru ve eminlikle geri almaktır. ‘Emânet'
ayrıca, güvenilen bir kimseye koruması için geçici olarak bırakılan şeydir.
Hukuk ilminde ve halk arasında bu son mânâ daha fazla yaygındır.