Recm

Recm:



Taşla öldürme, taşa tutma, birine taş atma,
sövme, lânet etme, kovma, birinin nâmusuna iftira etme, kötü zanda bulunma; evli
veya dul bulunan erkek veya kadının zinâ etmesi halinde İslâm mahkemesi
kararıyla taşlanarak öldürülmesi anlamında bir fıkıh terimidir. R-c-m kökünden
masdardır, çoğulu "rucûm"dur. Aynı kökten "racîm"; recm olunan, taşlanan,
kovulan ve lânetlenen anlamındadır.

Kur'an-ı Kerim'de bu anlamda "recm" ifâdesi
bulunmamaktadır. Bir âyette "gaybı taşlamak" (18/Kehf, 22), başka bir
yerde, "yıldızları şeytanlar için atış taneleri (rücûm) yaptık" (67/Mülk,
5) âyetinde "atış taneleri" anlamında "rucûm" şeklinde çoğul
olarak gelmiştir. Zinâ edenin taşlanması Sünnet, ve icma delillerine dayanır.

Zinâ bütün semavî dinlerde (İslâm'ın, tüm
peygamberleri kuşatan dönemlerinde) haram kılınmış ve çok kötü bir fiil olarak
kabul edilmiştir. İslâm'da zinâ büyük günahlardan olup, ırz, nâmus ve neseplere
yönelik olduğu için, cezâsı da hadlerin en şiddetlisidir.

Zinânın cezâsı, fiili işleyenin evli veya bekâr
oluşuna, İslâmî emir ve yasaklarla yükümlü bulunup bulunmamasına göre kısımlara
ayrılır. Dayak, taşla öldürme, sürgün ve İslâm devleti'nin koyacağı ta'zir
cezâsı bunlar arasındadır.