f

f- Şikak

‘Şikak' sözlükte, bütünden
ayrılıp muhâlefete geçmek, bütüne ters düşmektir. Tevhid, bir bütündür.
İnkârcılık, şirk koşma ve nifak Tevhid'in bütünlüğünü bozduğu gibi, Tevhid'in
âhengine uymayan davranışlar da o bütünlüğü bozar. Tevhid'e inanan bir mü'min,
öncelikli olarak Allah'ın birliğini tasdik eder. Sonra da bu inancın etrafında
iç içe daireler halinde olan Tevhid'in diğer unsurlarını kabul eder. İnkâr
etmek, bu birliği bozar, isyan ederek günaha dalmak bu birliğin âhengine ters
düşmek olur. ‘Şikak', yani Tevhid'in ilkelerine ters düşmek insana zorluk ve
sıkıntı verir. Bu sıkıntıya -Türkçe'de de kullanılan- meşakkat denilir.
Kur'an'ı inkâr edenler uzak bir
‘şikak' içindedirler. Bu da bir anlamda suçların en büyüğü, sapıklığın ta
kendisidir (41/Fussılet, 52). Küfre sapanlar, Allah'ın gönderdiği Din'den
ayrılarak ona muhâlefet ederler. Hatta O'na karşı boş bir gurura düşerler (38/Sâd,
2). Küfrederek, ya da inkârcılığa düşerek zâlim olanlar Hakk'ın uzağına düşmüş,
Tevhid bütünlüğünden uzaklaşmış kimselerdir (22/Hacc, 53). Kur'an, âile
birliğini parçalamaya da ‘şikak' demektedir (4/Nisâ, 35).