Fecir

Existencializme



Existencializme
 
(Egzistansiyalizm)'in moral
değerlere yaklaşımı da radikal inkârcıdır. Allah'ın varlığını -Allah kavramı,
çelişkilidir- önermesiyle redderken, beşerî sınırsız hürriyete en büyük engel
gören, başta J. P. Sartre olmak üzere  bu akım –ki, burada ateist kol
sözkonusudur-, Allah'ın yokluğunu olup bitmiş bir olay kabul olarak kabulden
sonra der ki; "Eğer Allah yoksa, akıl yoluyla anlaşabilen bir göğe kaydedilmiş
özler, objektif değerler de yoktur, insanın değerleri yaratması gerekir, insanın
tasarımı, projesi, yani öne doğru aksettirdiği düşüncesi, değerleri var
eder/yaratır" (C. Moeller, J. P. Sartre ve Tabiatüstünün Bilinmemesi, s. 124) Bu
düşünce tarzı, Sartre'da, Camus'de, kısmen Merleau-Ponty'de değerlerin,
ideallerin inkârına, bütün spekülasyonun "yokluk" etrafında işlenmesine
(nihilizm), inançlara ve aşkın varlıklara "isyan"a varmaktadır.[1]

 




[1]
Sadık Kılıç, Kur'an'da Günah Kavramı, s. 69-113.