İncil

İncil'de Nûh
Tûfânı:



Bugün elimizde var olan İncil de gerçek anlamda
İlahi bir kitap değildir. Yeni Ahit, Hz. İsa'nın sözlerini ve eylemlerini
içeren, onun göğe yükselişinden 30 ila 50 yıl sonra, onu hiç görmemiş ya da bir
süre yanında bulunmuş kişiler tarafından yazılmış dört "İncil"le başlar; Matta,
Markos, Luka ve Yuhanna. Bu dört İncil arasında çok belirgin çelişkiler vardır,
özellikle Yuhanna İncili, birbirlerine büyük ölçüde paralel olan diğer üçünden (Snoptik
İnciller) çok farklıdır. Yeni Ahit'in diğer kitapları ise Hz. İsa'dan sonra onun
havarilerinin yaptıkları işleri anlatan ve havârîler veya Tarsuslu Pavlus (sonrÂdan
Aziz Paul) tarafından yazılan mektuplardan oluşur. Dolayısıyla bugünkü İncil de
İlâhî bir metin değil, bir tarih kitabı niteliğindedir.

İncil'de Nûh Tûfânı kısaca şöyle geçmektedir:
Nûh peygamber sapkın ve itaatsiz kavme gönderilmiş, ancak kavmi ona uymayıp
sapkınlıklarına devam etmiştir. Bunun üzerine Allah tûfân ile inkâr edenleri
yakalamış, Nûh peygamberi ve inananları gemiye bindirip kurtarmıştır. Konuyla
ilgili bazı İncil bölümleri şöyledir:

"Nûh'un günlerinde nasıl olduysa, İnsanoğlu'nun
gelişinde de öyle olacak. Nûh'un gemiye bindiği güne dek, tûfândan önceki
günlerde insanlar yiyip içiyor, evlenip evlendiriliyorlardı. Tûfân gelinceye,
hepsini süpürüp götürünceye dek başlarına geleceklerden habersizdiler.
İnsanoğlu'nun gelişi de öyle olacak. " (Matta, 24/37-39); "Tanrı, eski dünyayı
da esirgemedi. Ama Tanrısızların dünyası üzerine tûfânı gönderdiği zaman,
doğruluk yolunu bildiren Nûh'u ve yedi kişiyi daha korudu." (II. Petrus, 2/5)