1

1)
Konuşmada İhsan:



"Kullarıma söyle; sözün en güzelini
söylesinler..." (17/İsrâ,
53) Güzel söz; doğru, faydalı, sevindirici ve muhâtabın seviyesine uygun olan
sözdür. Doğru sözdür: "Ey iman edenler! Allah'tan korkun, haramlardan
sakının. Doğru söz söyleyin ki Allah işlerinizi düzene koysun ve günahlarınızı
bağışlasın..." (33/Ahzâb, 70-71) "Acı da olsa doğruyu söyle..." "Yalandan
da sakının. Çünkü yalan, imana aykırıdır." (Keşfu'l Hafâ, 1890, 865)

Güzel söz faydalı olan sözdür:
"Allah'a ve âhiret gününe iman eden kimse, ya hayır söylesin veya sussun."
(Et-Tâc, 5/183) Kur'an'da gerçek mü'minlerin faydasız, mâlâyani konuşmalardan
kaçındıkları belirtilir: "Gerçekten mü'minler kurtuluşa ermiştir. Onlar ki,
namazlarında huşû içindedirler. Onlar ki, boş ve yararsız şeylerden yüz
çevirirler..." (23/Mü'minûn, 1-3) "Kendisini ilgilendirmeyen mâlâyaniyi
(faydasız söz ve işleri) bırakması, mü'minin müslümanlığının güzelleşmiş
olmasındandır." (Et-Tâc, 5/186)

Güzel söz, sevindirici sözdür:
"Kolaylaştırınız, zorlaştırmayınız. Müjdeleyin (sevdirin), nefret ettirmeyin."
(Mişkâtu'l Mesâbih, hadis no: 3722) "(Sevdirici ve sevindirici) tatlı söz
(muhâtaba verilmiş) bir sadakadır." (Keşfu'l Hafâ, hadis no: 1947)
Güzel söz, muhâtabın seviyesine uygun olan sözdür: "(Rabbimiz
tarafından) insanlara aklî seviyelerine uygun olarak konuşmakla emrolunduk."
(Keşfu'l Hafâ, hadis no: 592) Güzel söz, Allah'a dâvet eden ve sâlih
amel işleyen, ben müslümanım diyenin sözüdür: "(İnsanları) Allah'a çağıran,
sâlih (iyi) iş yapan ve ‘ben müslümanlardanım' diyenden daha güzel (ahsen) sözlü
kim vardır?" (41/Fussılet, 33) Sözde ihsan, sadaka vermekle eş tutulur:
"...Güzel söz sadakadır." (Müslim, Zekât 56; Tirmizî, Birr 36)