İhsanın Önemi

İhsanın
Önemi



Mü'min, yalnızca ibadette değil, bütün
davranışlarında ihsan üzerinde bulunur. Hatta bir hayvan boğazlerken bile
‘ihsan' ile, şefkat ile boğazlanması emredilir. (Müslim, Sayd/57, Hadis no:
1955, 3/1548. Ibnu Mace, Zebaih/3, Hadis no: 3170, 2/1058. Ebu Davud, Edahí/12,
Hadis no: 2815, 3/100. Tirmizí, Diyât/14, Hadis no: 1409, 4/23. Nesâí,
Zahâyâ/22, 7/200.)

Yapılan iyiliklerin ‘ihsan' üzere
olabilmesi için, ibadetlerin Allah rızası için yapılması şarttır. Çünkü
amellerde-ibadetlerde gözetilen amaç budur.

Anne-babaya ihsan edilmesi
emrediliyor. Çünkü onlar çocuklarına küçükken yeterince ihsanda bulunmuşlardır.
(17 Isra/23. 46 Ahkaf/15)

Halk arasında, yapılan maddi yardımlar
da ‘ihsan' denildiğini hatırlayalım. Fakirlere veya muhtaçlara yardım etmeyi
‘ihsanda bulundu, ihsan etti' şeklinde adlandırırlar.

Müslüman, insanlara güzellikle ‘ihsan
ahlakıyla' davranır. İbadetlerini ‘ihsan' şuuruyla yapar. Kendisine yapılan
‘ihsan'ları –iyilikleri-, gerek Allah'tan gelsin gerek kullardan gelsin- inkâr
etmez, ihsana ihsanlar karşılık verir. (2 Bekara/195)

Mü'min, ihsan sahibi olmasının (muhsin
olmasının) karşılığını yine ilâhí ihsan olarak Rabbinden bekler. (55 Rahman/60)

[1]







[1]
Ahmet Kalkan, İslam Akaidi: 339-340.