Cibt


Cibt:



Put, tâğut, habis ve alçak, kâhin, ruhsuz ma'bud.
Allah'ın dışında kendisine kullukta bulunulan her şeye ve her kişiye isim olarak
verilir. "Kendilerine Kitap'tan nasip verilenleri görmedin mi? Putlara ve
cibt'e ve tâğûta (putlara ve sahte tanrılara) iman ediyorlar, sonra da kâfirler
için: ‘Bunlar Allah'a iman edenlerden daha doğru yoldadır' diyorlar."
(4/Nisâ, 51). Cibt, Allah'ın otoritesine karşı çıkan ve insanları yönetme ve
yönlendirme iddiâsını taşıyan her kişi ya da kurum için kullanılır. Tâğût
kelimesiyle eşanlamlı gibidir. Cibt ve tâğut, Allah'tan başka ilâh olarak
tanınan ruhlu ve ruhsuz ma'butların, putların tam isimleridir. Kur'an'da bu
terim, şirki tevhidden -sırf düşmanlık ve kinleri yüzünden- üstün gösteren bazı
Yahûdilerin bâtıla ve puta inandıkları, inkâr edenlere müşriklerin
Müslümanlardan daha doğru yolda olduklarını söyledikleri anlatılırken sözkonusu
edilmektedir. Allah bu tip adamlara lânet etmiştir. (bak. Tâğut)