El

El:



Fenike'lilere ve Kenanlılara göre büyük gök
tanrı. Semit topluluklarının baş tanrısıdır. Bu tanrıya özellikle Semit ırkından
bir topluluk olan Fenikeliler yüceltmişler, erkeklerine Baal ve dişilerine
Baalât denen bütün ikinci derece tanrıların baştanrı-gök El tarafından
yaratıldığına inanmışlardır. O, boğa olarak nitelenmiştir. İsrail inançlarına
göre, baştanrının Aşherat adında bir yardımcısıyla Anat ve Elat adında iki kızı
varmış. İslâmiyetten önce putperest Araplar da tanrı El'e tapmışlar ve onun
Ellat, Menât ve Uzzâ adlarında üç kızı olduğuna inanmışlardır. Eski Suriye
inançlarında El'in kızlarından biri olan Ellat, üretim tanrısı Dusares'in
karısıdır. Bu inançlarda El güneşi, ay ışığını, mevsiminde yağmuru veren iyi gök
tanrısı, Belsamin (Baal) ise, fırtınayı, kasırgayı, yıldırımı veren kötü gök
tanrısıdır. Mûsâ (a.s.)'dan sonra yahûdiler, Yahve'ye El'in çoğulu olan Elohim
adını vermişlerdir. El ve Elohim isimleri Kitab-ı Mukaddes'te de geçer.
Tevrat'ta Yahve teriminin dışında tanrı için kullanılan diğer isimlerin başında
El (Tekvin, 35/1; 49/25) ve El'in çeşitli kombinasyonları olan El Şeddai, El
Bethel, El Elyon, El Olam ve El Roi gelir. Bazı araştırmacılar Arapçadaki
el-ilâh teriminin de El ile aynı kökten geldiğini düşünürler.