Mürid

Mürid:



İrâde ve talep eden, ehl-i irâde, isteyen, arzu
eden. Tasavvufta; a) İrâdesi olmayan, irâdesinden soyutlanan, irâdesini
kullanmayan. b) Kendisine semânın kapısı açılan ve isimle Hakk'a erenler arasına
katılıp ona eren. c) Tarîkate giren ve şeyhe bağlanan, derviş, bende; efendisi
olan şeyhin kulu. Cenâze, onu yıkayan kişinin önünde nasıl irâdesiz ise, mürid
de şeyhinin önünde o şekilde irâdesizdir. Bir kör, kendisini yeden kişiyi
uçurumun kenarında nasıl takip ederse, mürid de her hususta şeyhini öyle takip
eder. Mürid kendi şahsî irâdesini şeyhinin irâdesinde yok etmiştir (Fenâ fi'ş-şeyh);
onun için irâdesizdir. d) Şeyhinin emir ve irâdesini yerine getiren bir âlettir.
e) Kendisi için Hakk'ın irâde ettiğinden başka bir şey irâde etmeyen, Hakk'ın
irâdesi önünde ve karşısında kendi irâdesini hiçe sayan.