Pîr

Pîr

Pîr:



Yaşlı kişi, ihtiyar. Tasavvufta; şeyh, mürşid.
Pîr-i tarîkat: Tarîkatın ilk kurucusu, sâhib-i tarîkat. "Pîr aşkına", "pîr hakkı
için", "pîrim hakkı için" deyimleri, yemin olarak kullanılır. Bir işe teşebbüs
edildiği zaman: "Yâ Allah yâ pîr" denir. Tekkelerde ve türbelerde tarîkat
kurucusu şeyhin ismi "yâ Hazret-i Pîr" diye başlar. Pîr-i hâcât: İhtiyaçları
karşılayan şeyh.