Râbıta

Râbıta:



Bağ, ilişki. Tasavvufta; mürîdin, rûhaniyetinden
feyz alacağına inanarak kâmil şeyhinin sûretini (şeklini) zihninde tasavvur
etmesidir. Râbıta: Müridin şeyhini severek yâdetmesi ve sûretini zihninde
canlandırmasıdır. Râbıta, müridin kalben şeyhi ile beraber olmasıdır. Müridin
ilk hedefi, şeyhinde fâni olmaktır. Zira şeyhte fâni olmak, Allah'ta fâni
olmanın mukaddimesidir. Sâlik, râbıta vâsıtasıyla önce şeyhi ile, sonra Allah
ile mânevî ve bâtınî bir ilişki kurar.