Vahdet

Vahdet-i şühûd:



Vahdet; Birlik demektir. Vahdet-i şühûd:
Tasavvufta; sâlikin her şeyi Allah olarak, Allah'ın tecellîleri olarak görmesi,
O'ndan başkasını görmemesi hali. Bu hal, sekr, galebe ve gaybet gibi isimler
verilen vecd ve istiğrak halinde kendini gösterir. Bu halde iken sâlik,
nefsinden fâni olması sebebiyle kendini de görmediğinden Hallâc gibi:
"Ene'l-Hak" der. Bayezid Bestâmî gibi, "Sübhânî mâ a'zame şânî (Bana tesbih
olsun, benim şânım ne yücedir!)" der. "Cübbemin altındaki, Allah'tan başka bir
şey değil" der. Yûnus gibi "Ete kemiğe büründü, Yûnus diye göründü" der. Fakat
bu hal geçtikten sonra Hak ile halkı ayrı ayrı görür, yaratanı yaratılandan
ayırır.