Fecir

Sözlük ve Şer



Sözlük ve Şer'i Tanımı:

 

Din ile ilgisi olmayan dualar ve hareketlerle
ruh üzerine tesir yapmak. Buna Arapça'da "sihir" adı da verilir. Bir insanı
istenilen şeyi yapmağa sevk eden gizli kuvvet, tabiata aykırı haller vücuda
getiren etkiler. Bunları yapanlara "büyücü" denilir. Büyüyü şöyle tarif etmek
mümkündür. Herhangi bir çıkar uğruna başkasına zarar vermeye yönelik meşru
olmayan yollarla bir takım gizli kuvvetleri yönlendirerek yapılan ve gerçeğe
uymayan gözbağcılık, düzenbazlık, oyunculuk şeklindeki işler. Gözbağcılık,
düzenbazlık gibi oyunlarla insanları aldatan kişiye büyücü, bu kişilerin yaptığı
işe büyü, bu işin meslek haline getirilmesine de büyücülük denir. Büyücülük,
İslâm'dan önce Araplar'da, Rumlar'da, Hintliler'de, Mısırlılar'da yaygın idi.
Özellikle Hz. Musa zamanında büyücülük itibarlı bir meslek idi. Hz. Süleyman
zamanında da yaygındı.[1]



Sihir; başkasından öğrenilen, bazı vasıtalarla
icra edilip temrinlerle geliştirilen ve adet dışı bir görünüm taşıyan
etkilemelerden ibaret olup daha çok güç gösterisinde bulunmak, çıkar sağlamak ve
toplumda hakmiyet kurmak için uygulanır.

İslam filozofları ve Mu'tezile'nin aksine sihrin
varlığını kabul eden Ehl-i Sünnet alimleri bunun bazı alet ve vasıtalar,
astrolojik bilgiler, hile ve maharetlerle gerçekleştirilebileceğine kanidirler.[2]

 





[1] Şâmil
İslam Ansiklopedisi: 1/260.





[2]
Bakıllani, el-Beyan: 77-78; Fahreddin er-Razi, Metalibu Aliye: 8/143-146;
Abdullatif Harputi, Tenkihu'l-Kelam: 275; M. Sait Özervarlı, TDV İslam
Ansiklopedisi: 16/182.