Âyetü

Âyetü'l-Kürsî'nin
Fazîletiyle İlgili Hadis-i Şerifler

"Kur'an'ın en fazîletli
âyeti Bakara sûresindeki Âyetü'l-Kürsî'dir. Bu âyet, bir evde okunduğu zaman
şeytan oradan uzaklaşır."[1]

"Âyetü'l-Kürsî, Kur'an
âyetlerinin şâhıdır/zirvesidir."[2]

İbnü'l-Aska' şöyle der: "Adamın
biri Hz. Peygamber'e gelip Kur'an'ın en faziletli âyeti hangisidir?' diye sordu.
Rasûlullah (s.a.s.) şöyle buyurdu:
"Allahu Lâ ilâhe illâ huve'l-Hayyu'l-Kayyûm..."[3]

Rasûlullah (s.a.s.) bir defa
Kâ'b oğlu Ubey'e, ezberinde olan âyetlerden hangisinin daha yüce olduğunu
sormuş,
"Allah ve Resulu daha iyi
bilir" cevabını alınca, soruyu tekrar etmiş, bunun üzerine Ubey, bildiği en yüce
âyetin "Allahu lâ ilâhe illâ hüve'l-Hayyu'l-Kayyûm" olduğunu söylemiştir.
Resulullah (s.a.s.) aldığı cevaptan memnun olarak Ubey'in göğsüne vurarak
"Ey Ebû Münzir! İlim sana
mübârek/kutlu olsun." buyurmuştur.[4]

"Her şeyin zirvesi/şerefesi
vardır. Kur'ân-ı Kerim'in zirvesi de Bakara sûresidir. Bu sûrede bir âyet vardır
ki, Kur'an âyetlerinin efendisidir: Âyetü'l-Kürsî."[5]

"Allah'ın en büyük ismi (İsm-i
A'zam'ı) -ki Allah, onunla kendisine duâ edilince icâbet buyurur, onunla bir şey
istenince verir- şu üç sûredir: el-Bakara, Âl-i İmrân ve Tâhâ sûreleri."

(Râvî Ebû Ümâme ilâve ediyor:
"Ben o İsm-i A'zam'ı aradım: el-Bakara sûresindeki Âyetü'l-Kürsî, Âl-i İmrân
sûresindeki "Elif Lâm Mîm. Allahu lâ ilâhe illâ hû. El-Hayyu'l-Kayyûm" ve
Tâhâ sûresindeki "Ve aneti'l-vücûhi li'l-Hayyi'l-Kayyûm" (20/Tâhâ, 111)
buldum (yani İsm-i A'zam; Hayy ve Kayyûm isimleridir).[6]

"Kur'an'da en büyük âyet,
Âyetü'l-Kürsî'dir. Bunu kim okursa, Allah o anda bir melek gönderir, ertesi güne
kadar iyiliklerini yazar ve günahlarını siler. Bu âyet, bir evde okunsun da
şeytanlar onu otuz gün bırakmasın, bu olmaz ve kırk gün ona sihirbaz kadın da,
sihirbaz erkek de giremez, ey Ali! Bunu evlâdına, âilene ve komşularına öğret,
bundan büyük bir âyet nâzil olmadı."[7]

"Kim farz olan her namazın
ardından Âyetü'l-Kürsî okursa, ondan sonraki namaza kadar mahfûz kalır,
korunur."[8]

"Kim sabaha çıkınca Âyetü'l-Kürsî
ile Hâ Mîm; Tenzîlu'l-Kitâbi min'allahi'l-Azîzi'l-Alîm sûresinin (Mü'min/Ğâfir)
evvelindeki iki âyeti okursa o gün akşama kadar (kazâ ve belâlardan) mahfûz
kalır. Kim de akşama girince onları okursa o gece sabahlayıncaya kadar mahfûz
olur."[9]

"Uyurken Âyetü'l-Kürsî'yi
okuyana şeytan yaklaşamaz."[10]

"Günlerin efendisi Cuma
günü, sözlerin efendisi Kur'an, Kur'an'ın efendisi Bakara Sûresi, Bakara
Sûresinin efendisi de Âyetü'l-Kürsî'dir."[11]

Ebû Hüreyre'nin rivâyet ettiği
uzun bir hadis-i şerife göre, koyu bir yalancı vasfından dolayı şeytan diye
belirtilen birinin, Peygamberimiz tarafından doğruluğu tasdik edilen bir sözü
aktarılır. Bu rivâyete göre; "Allah'ın, onu okuyana sevap verip
faydalandıracağı bir şey olarak belirtilen Âyetü'l-Kürsî'yi, yatağa girdiğinde
sonuna kadar okumak tavsiye edilmiş, bunu yapan kimse üzerine Allah'ın muhâfız
bir melek dikeceği, sabah oluncaya kadar o kimseye şeytanın yaklaşamayacağı"
belirtilmiştir.[12]

Ebû Eyyûb (r.a.)'den de Ebû
Hüreyre rivâyetine benzer bir rivâyette, Rasûlullah'ın "Doğruyu söylemiş"
diye tasdik ettiği söz, şöyle ifade edilir: "Âyetü'l-Kürsî'yi evinde oku. O
takdirde sana ne şeytan, ne başkası yaklaşabilir."[13]








[1]
Tirmizî, Fezâilü'l-Kur'an 2.





[2]
Tirmizî, Fezâilü'l-Kur'an 2.





[3]
Müslim, Müsafirîn, 258; Ebû Dâvûd, el-Huruf ve'l-Kırâa 35; Ahmed bin Hanbel,
V/142.





[4]
Müslim, Salâtu'l-Müsâfirîn 258, hadis no: 810; Ebû Dâvûd, Vitr 17, Salât
352.





[5]
Tirmizî, Sevâbu'l-Kur'an 2, hadis no: 2881.





[6]
Kütüb-i Sitte, c. 3, s. 329.





[7]
Ahmed bin Hanbel, V/142, 178.





[8]
Kütüb-i Sitte, c. 3, s. 329.





[9]
Kütüb-i Sitte, c. 3, s. 329.





[10] Kütüb-i
Sitte, c. 9, s. 313.





[11]
Râmûzu'l-Ehâdîs, 302.





[12]
Buhârî, Vekâle 10.





[13]
Tirmizî, Sevâbu'l-Kur'an
3, hadis no: 2883. Ahmet Kalkan,
Kur'an Kavram Tefsiri.