Peygamberlerin Özellikleri

Peygamberlerin Özellikleri



Peygamberler, "nübüvvet/peygamberlik"
kurumunu hayata geçiren elçilerdir. Onlar, Allah'tan aldıkları dini, insanlara
öğretirler. Her türlü zorluğa katlanarak insanları tevhîde, kurtuluşa dâvet
ederler. Bu dâvetleri için insanlardan hiç bir karşılık beklemezler. Kendilerini
dinlemeyen inkârcıların ve haddi aşanların kınama ve eziyetlerine aldırmazlar.
Peygamberleri, insanı ve insanla ilgili her şeyi bilen Allah seçer. İnsanlar
kendi istekleriyle peygamber olamazlar. Peygamberleri insanlar kendi aralarından
seçselerdi, şüphesiz en uygununu değil; belki en kuvvetlisini, kendilerine hoş
geleni, veya makam sahiplerini, üstünlük taslayan zorbaları seçerlerdi.

İnsanlara önderlik etmeye kalkışan
nice bilginler, filozoflar, nice sultanlar, onları bölmüşler, onları lâyık
olmadıkları halde kendilerine itaate çağırmışlar, hatta zorlamışlardır.
Üstünlük ölçüsü olarak renkleri, zenginliği, sosyal statüleri temel almışlardır.
Peygamberler ise insanları yalnızca Allah'a ve takvâya çağırmışlardır. Allah (c.c.)
bütün insanlara peygamberler göndermiştir. Bütün peygamberler de, insanlara
tevhid dinini anlatmıştır. Hiç bir peygamber diğer nebîleri yalanlamamış; bir
sonra gelen bir öncekini doğrulamıştır.

Peygamberler insanları en doğru yola,
ahlâka, şerefe, insanlığa, dünya ve âhiret mutluluğuna dâvet etmişlerdir.
Kendileri en yüce ahlâka sahip oldukları gibi, insanları da o üstünlüğe
çağırmışlardır. Onlar, insanların hayatına güzellikleri, adâleti, yardımlaşmayı
hâkim kılmaya çalışmışlardır. Zulmü, haksızlığı, sömürüyü, cehaleti, düşmanlığı,
ahlaksızlığı kaldırmaya gayret etmişlerdir.

Onlar, peygamber olarak
gönderildikleri toplumun öncüsü idiler. Kavimlerine hem vahyi öğretiyor, hem de
din ve dünya işlerine ait sorunlarını çözüyorlardı. Peygamberler birer beşer/insandırlar.
Hepsi de Allah'ın kullarıydı. Ancak onların peygamber olmalarına sebep olacak
üstün özellikleri vardı. Bu özellikleri (sıfatları) sebebiyle, diğer insanlardan
farklılaşıyorlar ve risâlet (peygamberlik) görevini yükleniyorlardı.

Nübüvvet kurumu Allah'a aittir.
Rabbimiz, yarattığı insanın tüm ihtiyaçlarını ve zayıf taraflarını bildiğinden
dolayı, onun için gerekli ilâhî bilgileri, şeriatleri ve prensipleri nübüvvet
yoluyla göndermiştir. Bu kurum, Rab ile O'nun kulları arasında haberleşmenin
yoludur. Bu haberleşme Allah'tan insana doğru "vahy" ile; insandan Allah'a doğru
"duâ ve ibâdet" ile olmaktadır.

[1]







[1] Ahmet
Kalkan, Kur'an Kavram Tefsiri.