Bâtıla İman

Bâtıla İman:


Kur'an, imanı sadece olumlu
alanlar için kullanmaz. Gönülden benimseme ve tasdik etmenin, yani imanın,
olumsuz görünümlerinin bulunabileceğine de dikkatimizi çeker. İman, Allah'ın
inanılmasını istediği şeylere olursa doğru; hakkında Allah'ın hiçbir delil
indirmediği şeylere olursa bâtıl olur.
"De ki: ‘Benimle sizin
aranızda şâhit olarak Allah yeter. O, göklerde ve yerde ne varsa bilir.' Bâtıla
iman eden ve Allah'ı inkâr edenler var ya, işte ziyana uğrayacaklar onlardır."
(29/Ankebut, 52)
"Tek Allah'a ibâdete
çağrıldığı, duâ edildiği zaman küfrederdiniz. O'na şirk koşulunca (buna) iman
ederdiniz. Artık hüküm, yüceler yücesi Allah'ındır." (40/Mü'min, 12)
"Onların çoğu, ancak şirk
koşarak Allah'a iman ederler." (12/Yûsuf, 106)
Bu âyetlerden anlaşılıyor ki,
mutlak anlamda aldığımızda inkâr da bir imandır. İnkâr, imansızlığa imandır.
Yani, her imanda bir inkâr, her inkârda bir iman vardır. Mü'min de Allah'a iman
etmiş olmak için, hatta imandan önce, bazı şeyleri inkâr etmesi, "küfür" etmesi
gerekir. Küfredip reddetmesi gerekenlerin başında tâğut gelir (Bkz. 2/Bakara,
256). Doğru iman, Kur'an'ın gösterdiği imandır. Bu iman, insanlara Allah'tan
başka ilâh olmadığını, Allah'ın âlemlerin rabbı olduğunu, Allah'tan başkasına
duâ ve kulluk edilmemesi gerektiğini öğretir. Doğru imanın zıddı, bâtıla iman,
yani şirktir. Şirk, doğru olduğunu isbatlamak için Allah'ın, hakkında delil/âyet
indirmemiş olmasına rağmen; insanların uydurdukları bâtıl inançlardır.
"Allah'tan başka kulluk
ettiğiniz şeyler, sizin ve atalarınızın uydurduğu putlardan başka bir şey
değildir. Allah, onların doğru olduğuna dair bir delil indirmemiştir. Hükmetmek,
yalnızca Allah'a aittir. O'ndan başkasına değil!" (12/Yûsuf, 40)
Kur'an, imanlarını zulümle
(şirkle) lekeleyenler için kurtuluş kapısını kapatmıştır.
"İman edip de imanlarına
herhangi bir zulüm bulaştırmayanlar var ya, işte emn (güven) onlarındır. Ve
onlar hidâyeti (doğru yolu) bulanlardır." (6/En'âm, 82)
Kur'an, imandan sonra küfre
sapanlara karşı çok sert ve şiddetli bir tavır takınmaktadır. Kur'an, bu olaya
tebdil veya irtidat demektedir. Tebdil, imanı küfürle değiştirmek; irtidat ise,
İslâm dininden çıkmak, geriye dönmek demektir. Tebdil ve irtidat Kur'an'a göre
en iğrenç ve onur kırıcı hastalığın adlarıdır (Bkz. 3/Âl-i İmran, 86, 90;
2/Bakara, 217).