i

i- Sihir:


Sihri öğrenip öğretmenin, sihir
yapmanın haram oluşunda mezhepler arasında ihtilâf yoktur. Bütün mezhepler,
sihrin mubahlığına inanmanın küfür olduğunda da müttefiktir. Fakat sihrin haram
olduğuna inanmakla beraber, sihir/büyü yapan kimsenin, bu davranışıyla kâfir
olup olmadığında ihtilâf vardır. Ebu Hanife ve tâbileri, İmam Mâlik, Ahmed bin
Hanbel ve tâbilerine göre büyücü/sihirbaz kâfirdir. Bu gruba göre, sihirbaz
sihrin haramlığına inansa da inanmasa da tekfir olunur ve öldürülür. İmam
Şâfii'ye göre ise kendisinde küfrü gerektirecek bir inanç, söz ve fiil
bulunmayan sihir küfür değil, sadece haramdır.[1]








[1]
A. Saim Kılavuz, İman Küfür Sınırı, s. 160-165