Fecir

2



2- Tevhid, Bir İnkılâp Projesidir
 
Tevhidi kabul eden insanın
beyninde, kalbinde ve kalıbında, bedeninde ve rûhunda bir inkılâp gerçekleşir.
Bu devrim sonucunda müslümanda duygu, düşünce ve eylemler kesin ve köklü bir
imanla kendisini gösterir. Her anlamda ve her alanda köklü değişim ve dönüşüm
geçiren muvahhid şunları kabul etmiş ve Allah'a şunlar için söz vermiş olur:
a- Allah'ım, beni
yarattın ve yaşatıyorsun. Ben ancak Senin hükümlerine/emirlerine uyarım; Sana
güvenir, dayanır, Sana bel bağlarım.
b- Gerçek anlamda
cezalandıracak ve mükâfatlandıracak ancak Sensin. Senin dışında mutlak olarak
korkulacak ve mutlak sevilecek, her konuda yardım edebilecek kimse yoktur.
c- Emirlerini ve
yasaklarını bildiren, insanlığa yasa, ahlâk nizamı, insanlar arası ilişkiler,
inanç ve ibâdet usûllerini öğreten Kitabına inanıyor ve onu yaşamaya söz
veriyorum. En güzel emir, Senin emrin; en mükemmel hüküm Senin nizamların ve
kanunlarındır.
d- Beni Sen
rızıklandırıyor, bana nimetleri Sen bahşediyorsun. Senin rızan için yaşayacağım,
Senin emrine uymayan hiçbir fikri, düşünce ve hükmü benimsemeyeceğim. Tüm
tâğutları ve tâğûtî düzenleri reddediyorum.
e- Sana yönelmeyenlere,
Seni tanımayanlara, Senin emirlerinin tümünü veya bazısını reddedenlere, Senin
dinini tahrif etmek isteyenlere, Senin emirlerini ucuz dünya çıkarı karşısında
satanlara, hakka bâtılı karıştıranlara, Sana isyan eden, Senin dinini yalanlayan
veya alaya alanlara, tuğyan edip hakkı aşanlara gücümün yettiğince karşı
koyacağım.
f- Hiçbir zararın veya
yararın Senin takdirin olmadan gelmeyeceğine, bütün dünya birleşse Sen
istemeyince en küçük bir fayda veya zarar veremeyeceklerine inanıyorum ve bu
inancıma uygun davranacağıma söz veriyorum.
g- Bütün rûhum, varlığım
ve tüm gücümle sadece Sana kul olacak ve kulluk yapacağım. Hayatımın her ânını
bu inanç ve bilinçle yaşayacağım.
h- Hz. Muhammed
(s.a.s.)'in Senin rasûlün/elçin olduğuna, dünya ve âhiret saâdetinin ancak onun
örnekliğinde gerçekleşeceğine, tek önderin Peygamber olduğuna inanıyorum.
ı- Benim efendim,
imamım, örneğim ancak Rasûlullah'tır. Onun izinden gideceğim. Onun
sünnetini/yolunu tâkip edeceğim, ona ters düşenleri sevmeyeceğim, ondan
başkasına kesin bir şekilde bağlanmayacağım, ondan ilham almayanları
tanımayacağım, onun düşmanlarıyla mücâdele edeceğim.[1]




 



[1]
Ahmet Kalkan, Kur'an Kavram Tefsiri.