b

b) Kubh:

Kubh, çirkinlik
demektir. Hüsün (husn) kelimesinin zıddıdır. Bazı Kelâmî tartışmalara konu olan
husün-kubuh konusu, yukarıda konu edilmişti. Türkçe'deki kabâhat kelimesi, kubh
kelimesinin türevidir. Kabâhat: Uygunsuz davranış, çirkin hareket, suç ve kusur
anlamına gelir. Yine, hafif cezaya müstahak görülen suç için, cürümden daha
hafif suç için kullanılır. Aynı kelimenin başka bir türevi olarak kabîh kelimesi
de, çirkin, yakışıksız, fenâ anlamında kullanılmaktadır.
Kur'ân-ı Kerim'de sadece bir
âyette bu kökten bir kelime kullanılmıştır. "Bu dünyada arkalarına lânet
taktık. Onlar, kıyâmet gününde de kötülenmişler/çirkinler (makbûhîn)
arasındadır." (28/Kasas, 42). Bu âyette kubh kelimesinin bir türevi olan
makbûhîn kelimesi kullanılmıştır.