8

8- İktisat, Kanaat:

İmamlar, her türlü israfı
önleyici tedbirleri almak zorundadır. Malî kaynakların ve maddî imkânların
çarçur edilmesinin önüne geçtiği gibi; eleman ve ekip israfına da, zaman ve
imkân israfına da izin vermemelidir. Üç kişinin başarabileceği işe beş kişi
görevlendirmek, ekip israfı; hatiplik ve ağabeylik yapacak kapasitedeki insana
afiş astırmak da eleman israfıdır. Güncelliğini yitirmiş konuları konuşmak ve
yazmak, zaman israfıdır. Cemaatin/ümmetin parası, emânet bilinciyle
değerlendirilmeli, kaliteli işler ve ürünler ucuz maliyete getirilmeye
çalışılmalıdır. İhtiyaçla lüks karıştırılmamalıdır. Reklâm ve vitrine ayrılacak
bütçe, çalışma ve eylemlerin önüne geçmemelidir. Ayrıca, töhmet ve zan altında
kalmamak için, herşeyin kuruşu kuruşuna hesabı tutulmalı, bu konuda şeffaf
olmalıdır.
"Allah, israf edenleri
sevmez." (En'âm: 6/141; A'râf: 7/31)
İsraf, aşırılık demektir; bu
tavır da tepkiyi doğurduğundan itaat ve emre uymayı imkânsız hale getirir:
"İsraf edenlere itaat
etmeyin!" (Şuarâ: 26/151)
"Gereksiz yere saçıp
savurma. Böylesine israf edip saçıp savuranlar, şeytanların
kardeşleri/dostlarıdır." (İsrâ: 17/26-27).
Plansız, programsız,
hazırlıksız, ekipsiz, takipsiz işler başarısız ve bereketsiz olacağından sonuçta
zaman ve imkân israf edilmiş sayılacak ve tabii, hizmetin neticesi hezimet ve
iflâsla noktalanacaktır.