Hoşa Gitmese de İtaat

Hoşa Gitmese de İtaat:

Sâdece yukarıda kaydettiğimiz
Ubâdetu'bnu's-Sâmit (radıyallahu anh) rivayetinde değil, başka sahâbelerden de
gelen, beyatla alâkalı pekçok rivayette, Hz. Peygamber (aleyhissalâtu
vesselâm)'in itaat şartını koşarken, verilen emir hoşa gitse de gitmese de,
içinde bulunulan şartlar bolluk veya darlık her ne olursa olsun, imamdan küfrünü
gerektiren bir hal zâhir olmadıkça itaat etmek şartını çok vâzıh olarak
duyurduğunu görmekteyiz.[1]







[1]
İbrahim Canan, Kutub-i Sitte Tercüme ve Şerhi, Akçağ Yayınları: 2/279-280.