Allah İçin Beyat

Allah İçin Beyat:

Her hâl ve şartlarda itaatin
gerçekleşmesi için Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) bey'at ve itaatin sırf
Allah rızası için yapılması, buna dünyevî bir maksad dâhil edilmemesi için
başkaca tenbihlerde bulunmuştur. Allah rızasından hâriç dünyevî bir maksadla
beyatta bulunanlar hakkında şiddetli tevbih ve kınamalar gelmiştir:
"Üç kişi vardır, kıyâmet
günü Allah onların ne yüzüne bakar, ne de onlarla konuşur, onların günâhlarını
da affetmez, onlara çok elîm bir azâb vardır: ...Biri de dünyevî bir maksadla
imama biat eden kimsedir. Öyle ki, istediğinden verilince itaat eder,
verilmeyince itaati terkeder."
Buraya kadar söylediklerimzi
hülâsa edecek olursak İslâm'ın hükmü şudur: "İmama, mâsiyet olmayan (yâni
Allah'a isyâna götürmeyen) hususlarda itaat farzdır." Zira "İmam -düşmanın
saldırısına, insanların birbirlerine zulmüne karşı- bir perde gibidir. (o,
şahsında nasıl olursa olsun), onun idâresi altında, -düşmanlara, âsilere ve her
çeşit fesadcılara (yâni anarşistlere) karşı- cihad edilir."
İtaat bahsinin her yönü ile
açıklığa kavuşması, İslâm'daki imâmet telâkkisinin iyi bilinmesine bağlıdır. Bu
sebeple, yukarıda temas edilen bâzı noktaların tekrarı pahasına da olsa imamet
ve onunla alâkalı olarak İslâm'ın getirdiği bir kısım hükümleri, nazariyeleri
önümüzdeki bahiste ayrıca inceleyeceğiz.[1]






[1]
İbrahim Canan, Kutub-i Sitte Tercüme ve Şerhi, Akçağ Yayınları: 2/280.