Fasık Emîre İtaatle Alakalı Bir Hâdise

Fasık Emîre İtaatle Alakalı Bir Hâdise:

Bezdevî, fâsık veya zâlim olan
bir imama karşı isyanın câiz olmayıp itaat gerektiğini belirttikten sonra burada
kaydında fayda umduğumuz bir vak'ayı nakleder: "Anlatıldığına göre,
Samanoğulları'nın son zamanlarda Buhâra yöresinde Kaderiye ve Mu'tezile
fırkaları galebe çalarlar. Öyle ki, vezîr de onlara meyleder. Bu yüzden Ehl-i
Sünnet ve'l Cemâate mensûb olanlar onların elinde makhûr ve perişan olurlar.
Ancak emîrin imamı sünnîdir. İmam bir gün emîre der ki: "Şu kendilerinin Kaderî
olduğunu iddia edenler var ya, onlar senin emîr ve sultan olmadığına itikad
ediyorlar. Sâdece Ehl-i Sünnet âlimleri senin sultan olduğuna inanıyorlar."
Emîr:
Bu nasıl olur? der. Berikisi:

"Sabret, inşaallah yarın sana
göstereceğim" der.
Ertesi gün, Ehl-i Sünnet ve'l
Cemaatten olan imamları çağırtır ve hilâfet sarayına oturtur. Emîr de bir
perdenin gerisinde saklanır. Muallim dâvetlilere:
- Emir zina yapsa, işkence
etse, şarap içse, gılmanlara (şarkıcı oğlanlara) tâbi olsa ve bunları yapmanın
haram olduğuna da inansa acaba bu durumda emir azledilir mi? diye sorar, âlimler
hep bir ağızdan:
- "Hayır, ancak onun üzerine bu
yaptıklarına karşı tevbe etmesi gerekir" derler.
Muallim bunlara izin verir,
onlar da giderler. Arkadan Kaderî ve Mu'tezilî imamları çağırarak der ki
:- "Emirlerden biri, zulmen
halkın mallarını ellerinden alsa, zina yapsa, şarap içse, gılmana uysa, bunların
haram olduğunu bilerek, kabul ederek bunları yapsa, imam azledilir mi?" Onlar
hep birlikte cevap verirler:
- "Evet azledilir."
Bunlar azledileceğini
söylemekle kalmayıp, fikirlerinde ısrar da ederler. Muallim, çıkmaları için
onlara izin verir. Sonra Emîre:
- "Dediklerini işittin değil
mi?" der ve ilâve eder: "Gördün ya, onlar seni azledilmiş biliyorlar ve seni
imamlıktan çıkardılar. Zira sen bu fenalıkların bir kısmını yapıyorsun."
Emîr onların yakalanıp
hapsedilmelerini emreder ve köklerini kazır. Öyle ki, Buhârâ'da Hanefiler'den
başka kimse kalmaz. Ehl-i Sünnet ve'l-Cemâat âlimlerine değerli hil'atler
verir."[1]






[1]
İbrahim Canan, Kutub-i Sitte Tercüme ve Şerhi, Akçağ Yayınları: 2/290-291.