Fasık Ve Zalim İmama İtaati Emreden Hadisin Tam Metni

Fasık Ve Zalim İmama İtaati Emreden Hadisin Tam
Metni:

İtaat hususunda âlimlerin en
ziyade delîl getirdikleri bir hadisin Buhârî'de gelen tam metnini aynen
veriyoruz:
"Huzeyfe anlatıyor: "Herkes
Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)'a hep hayırdan sorardı, ben ise, bir gün
bana bulaşabilir korkusuyla, şerden sorardım. Bir seferinde aramızda şu konuşma
geçti:
- Ey Allah'ın Resûlü,
biliyorsun biz, bir câhiliye ve şer devri yaşadık. Allah bizi İslâm gibi bir
hayırla nimetlendirdi. Bu hayırdan sonra tekrar şer var mı?
- Evet var.
- Peki, bu şerden sonra tekrar
hayır var mı?
- Evet var, fakat bunda
bulanıklık var.
- Ondaki bulanıklık da ne?
- O zaman bir gurub insan
olacak, benim gösterdiğim yoldan ayrılıp, bir başka yolda gidecek. Onların bâzan
iyi, bâzan kötü olduklarını görürsün.
- Peki, bu hayırdan sonra şer
var mı?
- Evet, bunlardan sonra
cehennem kapılarına çağıranlar olacak. Onlara kim uyarsa, uyanı cehenneme
atacaklar.
- Ey Allah'ın Resûlü, bunları
(cehenneme çağıranları) bize tavsif et.
- Onlar bizim derimizi
taşırlar, bizim dilimizle konuşurlar.
- Bu zamana yetişirsem bana ne
yapmamı emredersin?
- Müslümanların cemaatlerine
ve imamlarına iltihak et.
- O zaman onların ne cemaatleri
ve ne de imamları mevcut değilse?
- O takdirde mevcut olan
bütün gurupları terket, öyle ki bir ağacın köküne dişlerinle tutunmuş vaziyette
olman (gibi ne kadar kötü şartlar içinde de olsan) ölüm sana gelinceye kadar
öyle kal (fakat guruplara karışma)."
Bu hadisi şerh eden âlimler,
"onlar bizim derimizi taşırlar" tâbirine dayanarak, çıkacağı bildirilen
kötülerin kendi kavmimizden, kendi dinimize mensub kimseler olacağına; "bizim
dilimizle konuşurlar" sözünden de onların, hâricî bir işgalci olmayıp, yerli
dile mensûb ırkdaşı olmaktan başka, âyet, hadis ve hikmetli sözler söyleyen
kimseler olacağına hükmederler. İbnu Battâl şöyle der: "Bu hadiste fukâhaca
ifâde edilmiş bulunan zâlim imâmlara isyan etmemek ve Müslümanların cemaatine
katılmak gerektiği hususuna delîl vardır. Zira (isyan edilmeyecek olan) sonuncu
gurubu "cehennem kapılarına çağırıcılar" olarak tavsîf etti."[1]






[1]
İbrahim Canan, Kutub-i Sitte Tercüme ve Şerhi, Akçağ Yayınları: 2/291-293.