c

c- Yetimlere İhsân:


Yetim, çocuğun büluğ çağından
önce babasından ayrı kalmasıdır. Rasulullah (s.a.s.), şehâdet parmağı ile orta
parmağını işaret ederek; "Ben ve bir yetimin geçimini üstüne alan kimse,
cennette böyleyiz." (Buhâri, Talak 25, Edeb 24; Müslim, Zühd 42; Tirmizî
Birr 14) buyurmuş, yetimi koruyup ona ihsân etmenin ne derece önemli olduğunu
ifade etmiştir.
"Biz ona iki göz, bir dil ve
iki dudak vermedik mi? Ona iki yolu (doğruyu ve eğriyi) göstermedik mi? Fakat o,
sarp yokuşu aşamadı. O zor geçit nedir bilir misin? Köle âzâd etmek veya açlık
gününde yakını olan bir yetimi veya aç açık bir yoksulu doyurmaktır." (90/Beled,
8-16)
"O, seni yetim bulup
barındırmadı mı? ... O halde yetimi sakın ezme, ona kahretme, El açıp isteyeni
de sakın azarlama. Ve Rabbinin nimetini minnet ve şükranla an." (93/Duhâ, 6,
9-11)
"Dini yalanlayanı gördün mü?
İşte o, yetimi itip kakar; yoksulu doyurmaya teşvik etmez." (107/Mâûn,
1-3)