Fecir

a



 

a- İkraz İçin
İkinci Bir Akdin Şartlarını Mukrize (Borçluya) Kabul Ettirme:



 

Meselâ, Ahmed, Ali'den yüz altın borç almak
istiyor, fakat Ali: "Şu kurşun kalemi bir sene vâde ile yirmi altına satın
alırsan, sana bir sene vâdeyle yüz altın ödünç veririm" diyor. Ahmed, evvelâ
kalemi veresiye yirmi altına satın alıyor, sonra da yüz altın ödünç alıyor.
Aldığı ödünç ile kalemin bedeli olan yüz yirmi altını sene sonunda Ali'ye
ödüyor. İşte bu muâmele, "karzda menfaat şart koşmak câiz değildir" diyen birçok
fıkıh âlimine göre ribâ sayılmıyor. Bir alım-satım içinde iki alım-satım akdini
ihtivâ eden bu muâmele, birçok fıkıh âlimi tarafından ribâ sayılıp red ediliyor
(El-Cezîrî, el-Fıkhu ale'l-Mezâhibi'l-Erbaa, -Dört Mezhebin Fıkıh Kitabı- II/340).
Bazen borç veren, parayı bir mendile koyup, borç alana vermekte, meselâ yüz akçe
vermişse mendili de yirmi akçeye satıp yüzde yirmi fâiz almaktadır.