Fecir

4



4) Dünya İçin Talep Emri:



 

"İslam dinini diğer pek çok din ve
sistemden ayıran bir husus, dünya ve âhiret, madde ve mana, ruh ve beden
muvazenesidir. Bunlardan biri, diğeri için feda edilmez. Her ne kadar  âhiret
düşüncesini zihinlerde daima canlı tutmak isterse de dünyanın ihmal edilmesini 
talep etmez. Bilakis dünyanın da unutulmaması, ihmal edilmemesi tenbih edilir.
Kur'ân-ı Kerim bazı âyetlerinde gerçekten âhireti hiç düşünmeden sadece dünyayı
talep edenleri kınarken, diğer bazı ayetlerinde  de hem dünya ve hem de âhireti
talep edenleri takdir  eder ve ayrıca "dünyadaki nasibini unutma" (28/Kasas,
77) der. Dünya ve âhireti  beraberce talep etmeyi emreden ayetlerden biri de
şudur:"İnsanlardan: "Rabbimiz! Bize dünyada ver" diyenler vardır. Öylesine
âhirette bir pay yoktur. "Rabbimiz! Bize dünyada iyiyi, âhirette de iyiyi
ver, ateşin azabından koru" diyenler vardır. İşte onlara  kazançlarından ötürü
karşılık vardır." (2/Bakara, 200-202). (Bunu  tamamlayan) bir diğer âyet de
meâlen şöyle:

"Dünyayı isteyene -istediğimiz
kimseye dilediğimiz miktarda- hemen veririz. Sonra ona cehennemi hazırlarız,
yerilmiş ve kovulmuş olarak oraya girer. Âhireti isteyip, inanmış olarak onun
için gerekli çalışmada bulunan kimselerin, işte onların çalışmaları  meşkur
(makbul) olur. Her birine, onlara da, bunlara da Rabbinin vergisinden birbiri
ardınca veririz. Rabbinin vergisi kimseden men edilmiş değildir"
(17/İsrâ, 18-20).