Karar

Karar/Yargı Bildirme:



Bu anlamda kullanıldığında masdarı, fetih olarak
değil; daha çok fitâh olarak kullanılır. "feteha'l-kadıyyete" veya "feteha
beynehumâ" biçiminde kalıplaşır (Râgıb el-Isfehânî, el-Müfredât, s. 557).
Nitekim, Kur'an'ın birkaç âyetinde, bu anlam ve kalıplaşma özellikleriyle
kullanılmıştır; özellikle bu kullanım peygamberlerin kavimleriyle ilgili olarak
gerçeği ve haklıyı ayrıştırma yakarışları arasında yer almıştır [Bk. 7/A'râf,
89; 32/Secde, 28-29; (Yevme'l-feth: Karar günü; istedikleri ve bekledikleri azap
günü); 34/Sebe', 26].

Yüce Allah'ın "karar verici" (Fettâh) ve "en iyi
karar verici" (hayru'l-fâtihîn) sıfatları da bu anlamdan köken almıştır: "De
ki: Rabbimiz sonunda hepimizi toplar. Aramızda adâletli hüküm (yeftehu) verir.
Karar verici (el-Fettâhu) ve bilen, ancak O'dur." (34/Sebe', 26). Hz. Şuayb,
kavminin tehditleri sonunda şu yakarışta bulundu: "... Rabbimiz! Bizimle
kavmimiz arasında hakça hüküm ver (-iftah- hak neyse ortaya çıkar). Sen
hükmedenlerin en iyisisin (hayru'l-fâtihîn)." (7/A'râf, 89). Bu anlam
özellikleri, "hüküm" kökenli türevlerle de ilişkilidir.