b

b- Fesat Olan Eylemler:


b1-
Îlâhí Hakları İhlâl:

Âlemlerin Rabbi
Allah'ı inkâr etmek, O'nun Rabbliğini kabul etmemek, ya da insanları O'nun
yolundan alıkoymak fesatlıktır ve büyük azabı gerektirir.[1]
Hz. Salih (as) kavmine insanları Allah'ın yolundan alıkoymamalarını söylüyordu
ve böyle bir eylemin fesat olduğunu, fesatçıların sonunun da iyi olmayacağı
uyarısında bulunuyordu.[2]

Allah'ın
peygamberler aracılığıyla gönderdiği mesajı yalanlamak, ona karşı gelmek bir
çeşittir fesattır. Böyle bir fesada düşenler de zalimlerdir.[3]

Kur'an,
peygamberlerin getirip tebliğ ettiği mesaja ve onların kurmaya çalıştıkları
huzur ve mutluluk düzenine karşı çıkanlara müfsitler, yaptıkları bu bozgunculuk
işlerine de fesat demektedir. Bu şekilde fesat çıkaran bütün topluluklar tarih
boyunca zarara uğradılar. Bu bozgunculuk onlara bir fayda getirmedi. Nitekim Hz.
Şuayb (as) kendisine karşı gelen kavmini ‘müfsitlerden olmayın' diye uyarmıştı.
Ancak Medyen halkı onu yalanladılar. Bu yüzden de cezaya çarptırıldılar.[4]
Firavunun ve
kavminin ileri gelenlerinin Hz. Musa'yı (as) dinlememeleri, kurdukları zulüm
düzeni, gönderilen âyetlere karşı haksızlık etmeleri ve kibirlenmeleri de
fesattan başka bir şey değildir.[5]
Peygamberlerin
görevi inançta ve sosyal düzende yerleri ve hedefleri sapmış, bozulmuş, yanlışa
dönüşmüş her şeyi yerli yerine koymak, insanı ve onun yaşadığı hayatı ıslah
etmektir. Ancak enbiya'nın bu çabasına rağmen insanlardan bir grup onların bu
görevlerine karşı gelmişler, onları engellemeye çalışmışlardır. Böyleleri
kargaşa ortamını, düzensizliğin, sömürü ve tahakküm düzeninin devam etmesini
isterler. Bu da fesattır.

[6]








[1] Nahl:
16/88. Ayrıca bak: Ali İmran: 3/62-63.





[2] A'raf:
7/85-87.





[3] Yunus:
10/39-42.





[4]
Ankebût: 29/36-37.





[5] A'raf:
7/103; Neml: 27/14.






[6]
Hüseyin K. Ece, İslam'ın Temel Kavramları, Beyan Yayınları: 183-184.