Câhiliyye Asabiyeti

Câhiliyye Asabiyeti; Irkçılık/Kavmiyetçilik



Türkçede daha çok "ırkçılık" olarak
ifadelendirilen kavram, Arapçada "asabiyyet" ve "kavmiyyet" olarak kullanılır. "Asabiyye",
akrabalık, soy yakınlığı demektir. Kavram olarak "asabiye", "kavmiyetçilik" ve
"ırkçılık"; akraba, soy, ırk ve vatan gayreti gütmek, kendi yakınlarını, kendi
içinde bulunduğu topluluğu önde görmek, onlara daha fazla ilgi göstermek,
tarafgir olmak demektir.

‘Asabiye', sözlük mânâsıyla kavim, kabile, grup
ve benzeri konulardaki aşırı düşkünlük ve bağlılıktır. Kişinin kendi
akrabalarını ve içinde bulunduğu toplumu öne çıkarması, onlara ait olan şeyleri
savunması, onlara yardımda öncülük tanıması demektir. İslâm'dan önce yaşayan ve
düzenli siyasî ve hukukî otoriteden mahrum câhiliyye Arapları kendi akrabalarına
çok düşkündüler. Kabilecilik duygularıyla, başka kabileler tarafından tecâvüze
uğrayan kendi akrabalarını korurlar, o tecâvüzün doğurduğu maddî ve mânevî
zararları asabiye duygusu ile giderirlerdi. Zulme ve haksızlığa uğradığını iddia
edenin çağrısına kabilenin diğer üyeleri cevap verirlerdi. Hatta haklı da
olsalar, haksız da olsalar; mutlaka kendi akrabalarının tarafını tutarlardı. Bu
duygu sebebiyle çoğunlukla zâlimle beraber olup, mazluma karşı olurlardı.