Irkçılık Dâvâsını İlk Başlatan Şeytandır
Irkçılık Dâvâsını İlk Başlatan Şeytandır
Irkçılık Dâvâsını
İlk Başlatan Şeytandır:
Bilindiği gibi İblis, Allah'ın Âdem'e secde
emrine itaat etmedi. Gerekçe olarak da kendisinin ateşten, Âdem (a.s.)'in de
topraktan yaratıldığını gösterdi. Bu, kendi elinde olmayan yaratılışında maddî
özelliklere itibar etmek, yani ırkçılık yapmaktı. İblis'in bu üstünlük ölçüsü
geçersizdir. Kişiye değerini kendi hammaddesi veya soyu değil; Allah'ın koyduğu
ölçü verir. O yüzden ilk ırkçı, şeytandır. Irkçılık ve soy üstünlüğü iddiası,
şeytanî bir mantıktır.
Kur'an'a göre üstünlük takvâda (49/Hucurât, 13),
ilimde (39/Zümer, 9) ve cihaddadır (4/Nisâ, 95). Kim, kendi aslını, soyunu,
ırkını başkalarına karşı bir üstünlük sebebi sayarsa, onda İblis/şeytan anlayışı
var demektir. İblis, bu yanlış çıkarım sonucu Rabbine istikbar edip isyan ettiği
gibi, her çeşit ırkçılık da istikbâra ve isyana yol açan tehlikedir.
İblis, Adem'in varlığının dış görünüşüne bakıp
kendini üstün görmüş ve yaratılışın iç yüzünü, sırrını, hikmetini anlamamıştır.
Halbuki Allah'ın bütün işlerinin hikmetleri, her birinin kendine ait sırları
vardır. Adem'i sırf toprak zanneden İblis mantığı, kendi maddesini ondan üstün
sanmıştır. Materyalizm/maddecilik şeytanî bir felsefedir. Ona göre ateşten
yaratılmak, bir üstünlük sebebiydi (38/Sâd, 71-85). Böylece o, ateşin topraktan
üstünlüğü gibi iki madde arasında, aslında olmayan bir fark görmüştü. Her iki
maddenin yaratıcısının da Allah olduğunu itiraf etmesine rağmen, Adem'in
halifelik ve İlâhî ruh taşıması, eşyanın isimlerini bilmesi gibi üstünlüklerini
bilmezden gelmişti.
Şeytan, Âdem'de toprak, kendisinde ateşten başka
bir mâhiyet görmemiş; ölüden diri, diriden ölü yaratan ve bütün meziyetleri
bahşeden Allah'ı maddeye mahkûm saymıştı. Bu, İlâhî hükümleri, kendi nefsine ve
aklına göre değerlendirip mantığına ters gelen bir hükmü reddeden bir akılcılık
olduğu gibi; ırkçılığın da temeli idi. Yaratıkları, ruhî yapısıyla
değerlendirmeyip, sadece maddî özellikleriyle, asâletiyle değerlendiren ırkçı
anlayışın temeli de İblis tarafından böyle atılıyordu. Maddeyi tek ve gerçek
ölçü sanmak, şeytanca bir yanılgıdır.
Irkçılık Dâvâsını
İlk Başlatan Şeytandır:
Bilindiği gibi İblis, Allah'ın Âdem'e secde
emrine itaat etmedi. Gerekçe olarak da kendisinin ateşten, Âdem (a.s.)'in de
topraktan yaratıldığını gösterdi. Bu, kendi elinde olmayan yaratılışında maddî
özelliklere itibar etmek, yani ırkçılık yapmaktı. İblis'in bu üstünlük ölçüsü
geçersizdir. Kişiye değerini kendi hammaddesi veya soyu değil; Allah'ın koyduğu
ölçü verir. O yüzden ilk ırkçı, şeytandır. Irkçılık ve soy üstünlüğü iddiası,
şeytanî bir mantıktır.
Kur'an'a göre üstünlük takvâda (49/Hucurât, 13),
ilimde (39/Zümer, 9) ve cihaddadır (4/Nisâ, 95). Kim, kendi aslını, soyunu,
ırkını başkalarına karşı bir üstünlük sebebi sayarsa, onda İblis/şeytan anlayışı
var demektir. İblis, bu yanlış çıkarım sonucu Rabbine istikbar edip isyan ettiği
gibi, her çeşit ırkçılık da istikbâra ve isyana yol açan tehlikedir.
İblis, Adem'in varlığının dış görünüşüne bakıp
kendini üstün görmüş ve yaratılışın iç yüzünü, sırrını, hikmetini anlamamıştır.
Halbuki Allah'ın bütün işlerinin hikmetleri, her birinin kendine ait sırları
vardır. Adem'i sırf toprak zanneden İblis mantığı, kendi maddesini ondan üstün
sanmıştır. Materyalizm/maddecilik şeytanî bir felsefedir. Ona göre ateşten
yaratılmak, bir üstünlük sebebiydi (38/Sâd, 71-85). Böylece o, ateşin topraktan
üstünlüğü gibi iki madde arasında, aslında olmayan bir fark görmüştü. Her iki
maddenin yaratıcısının da Allah olduğunu itiraf etmesine rağmen, Adem'in
halifelik ve İlâhî ruh taşıması, eşyanın isimlerini bilmesi gibi üstünlüklerini
bilmezden gelmişti.
Şeytan, Âdem'de toprak, kendisinde ateşten başka
bir mâhiyet görmemiş; ölüden diri, diriden ölü yaratan ve bütün meziyetleri
bahşeden Allah'ı maddeye mahkûm saymıştı. Bu, İlâhî hükümleri, kendi nefsine ve
aklına göre değerlendirip mantığına ters gelen bir hükmü reddeden bir akılcılık
olduğu gibi; ırkçılığın da temeli idi. Yaratıkları, ruhî yapısıyla
değerlendirmeyip, sadece maddî özellikleriyle, asâletiyle değerlendiren ırkçı
anlayışın temeli de İblis tarafından böyle atılıyordu. Maddeyi tek ve gerçek
ölçü sanmak, şeytanca bir yanılgıdır.
CÂHİLİYYE
- CÂHİLİYYE .
- Câhiliyye; Anlam ve Mâhiyeti
- Câhil Kelimesini Anlam Sahası
- Câhiliyyenin Kapsamı
- Câhiliyye ve Hilm
- Câhiliyye, Allah'ı İdrâk Edememe İdeolojisidir
- Günümüzde Câhiliyye
- Câhil
- Cehâlet
- Câhiliyye
- Câhiliyyenin Temel Özellikleri; Câhiliyye Âdetleri
- Câhiliyye Şirk; İlim de İslâmiyettir
- İslam'a Göre İlim/Bilgi
- Şirk cehâletin; tevhid de ilmin arkadaşıdır
- Kur'ân-ı Kerim'de Câhiliyye Kavramı
- Hadis-i Şeriflerde Câhiliyye Kavramı
- Câhiliyye Asabiyetiyle/Irkçılıkla İlgili Hadis-i Şeriflerden Seçmeler
- Câhiliyyenin Dünü Bugünü .
- Câhiliyye Hükmü ve Câhiliyyede Toplum Hayatı
- Câhiliyyede Hurâfeler
- Bir Câhiliyye Klasiği; Ebû Cehil
- Câhiliyyenin Bir Başka Yönü
- Firavun; Her Dönem ve Her Yerdeki Câhiliyye Toplumunun Önderi
- Çağdaş Firavunlar ve Firavunî Toplumlar
- Sihirbazlardan Medet Uman Firavun
- Tüm Firavunların Göz Boyama Aracı Olan Medyası; Sihirbazlık
- Propaganda; Firavunların Hakkı Etkisizleştirme ve Bâtılı Savunma Silâhı
- "Câhiliyye" İrticâ/Gericilik, İlkellik ve Bağnazlık Demektir
- Toplum Değerlendirmesinde Câhiliyye Kavramı
- Câhilî Tutum