Yeni Sayfa 1





﴿ اَلْمُغِيثُ ﴾
el-MUĞÎS

İbnu'l-Kayyim nazım olarak der ki:

"O, bütün mahlukatı için "Muğîs" (=yardımına koşan)'dir.

Yine darda kalan kimselere yardım etmeye icabet edendir."

Şeyh Abdurrahman es-Sa'dî, bu beyte yaptığı şerhte der ki:

"el-Muğîs",

"Gavs"
kelimesinden türemiş bir İsm-i Fâil'dir.[1]

"Gavs"
ise; sıkıntıyı gidermeye ve üzüntüyü yok etmeye denir. Bundan dolayı da yüce
Allah, zor işler ve musibetler ile sıkıntılar anında bütün mahlukatının
yardımına koşan (=Muğîs)'dır. Nitekim bu husus, şu hadiste şöyle ifade
edilmektedir:

يُعْجِبُ رَبُّنَا مِنْ قُنُوطِ عَبْدِهِ وَقُرْبِ غِيَرِهِ يَنْظُرُ إِلَيْكُمْ
أَزْلينَ قَنَطينَ يظلُّ يَضْحَكُ

يَعْلَمُ أَنَّ فَرَجَكُمْ قَرِيبٌ

"Rabb'imiz, sıkıntılı durumun değişeceği zaman yakın olmasına rağmen kullarının
ümitsizliğe düşmesine şaşırır, sıkıntılı durumda olan kimseler ile ümitsizliğe
düşenler olarak sizlere bakar, gülmeye devam eder ve sıkıntınızın bitmesinin
yakın olduğunu bilir"[2]

Yüce Allah ise bu konu ile ilgili olarak şöyle buyurmaktadır:

"Umutsuzluğa düşmelerinin ardından yağmuru indiren, rahmetini her tarafa yayan
O'dur."[3]

Allah tasa, üzüntü ve keder halinde[4]
dua eden kimsenin çağrısına yardım etmeye koşar.

Bu nedenle kim sıkıntılı anında Allah'tan yardım dilerse, Allah, o kimseye
sıkıntılı halinde yardım eder ve onu kederden kurtarır.[5]



* * *








[1]
İsm-i Fâil: Fiilden türeyen, fiilin ifade ettiği işi yapan, etken
sıfat-fiile denir. (ç)




[2]
İbn Kesîr, Tefsîrü'l-Kur'ani'-Azîm,

1/259'de
Ebû Rezîn'den. (t)

Ayrıca
b.k.z: İbn Mâce, Mukaddime

13;
Ahmed b. Hanbel,

4/11,


12;
Taberânî, Mu'cemu'l-Kebîr,

19/207;
İbn Ebi Âsım, Sünnet,

1/244;
Tayâlisî, Müsned,

1/147(ç)




[3]
Şûrâ:

42/28




[4]
Bu husus, şu hadiste de geçmektedir:

وَاللهََّّ يُحِبُّ إغاثةََ اللَّهْفَانِ

"Allah, darda kalan kimselere yardım etmeyi sever."
Bu hadis için
b.k.z: Ebû Ya'lâ, Müsned,

7/275;
Beyhakî, Şuabu'l-İman,

2/254,


6/116
(ç)




[5]
Şerhu'l-Kasîdeti'n-Nûniyye, s.

96