İSİM VE MÜSEMMÂ

İSİM VE MÜSEMMÂ (=İSMİN İFADE ETTİĞİ MANA)



İsimlerin, İfade Ettiği Manalar (=Müsemmâ) İçin

Çeşitli Kalıplar İçermesi:

İsimler, manaları için kalıplar içerip bu manalara delalet edince, hikmet,
isimler ile manaları arasında bir bağın ve bir uyumun olmasını, fakat bu
isimlerin, manasıyla bağlantısı olmayan özel isim durumunda olmamasını zorunlu
kılmaktadır.

Hüküm ve hikmet sahibinin hikmeti, bundan kaçındırtmaktadır. Vâkıa ise bunun
aksinedir. Hatta isimler, delalet ettikleri manalar üzerinde bir etkisi vardır.
Manaları ise güzel olma, çirkin olma, hafif olma, ağır olma, hoş olma ve yoğun
olma gibi hususlarda isimleri etkilerler.

Güzel isim koymak, Resulullah (s.a.v)'in hoşuna giderdi. Bir yere elçi göndermek
istediği zaman, göndereceği elçinin güzel bir isme ve güzel bir simaya sahip
olmasını isterdi.

İsimlerin manalarını, bazen uykuda ve bazen de uyku ile uyanıklık halinde elde
ederdi. Çirkin isimlerin konulmasından hoş karşılamazdı. Çirkin bir mana taşıyan
bir geçidi, baştan başa geçmeyi de uygun görmezdi. Bir gazve sırasında iki dağın
arasından geçmişti. Yanındakilere, geçtiği bu yerin ismini sordu. Onlarda:

"Fâdıh"
ve

"Mahz"
dediler. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v), bu iki dağın arasından geçmekten
vazgeçti ve bu geçide böyle bir isim verilmesini uygun görmedi.[1]

İsimler ile manalar arasında tam bir bağ, uygunluk ve yakınlık vardır. Bu durum,
eşyalar ile eşyanın hakikatleri arasındaki ilişkide ve yine ruh ile beden
arasındaki ilişkide de böyle bir bağ vardır. Aklın, bunlar arasındaki bağı
iyice irdelemesi lazım.








[1]
Feyzu'l-Kadîr,

1/553
(ç)