Yeni Sayfa 1

﴿

اَلسَّلاَمُ ﴾
SELÂM

Yüce Allah şöyle buyurmaktadır:

"O Allah ki, O'ndan başka ilâh yoktur. Melik'tir; Kuddûs'tur; Selâm'­dır…"[1]

Bir hadis-i şerifte ise Hz. Peygamber şöyle dua etmiştir: "Ey Allah'ım! Sen
Selâm'sın; Selâm (esenlik) yalnız sendendir. Ey ikram ve celâl sahibi olan! Sen
ne yücesin."[2]

İbn Arabî der ki: "İslâm âlimleri, bizlerin Allah hakkındaki "Selâm" sö­zümüzün
nispet anlamında olduğu ve takdirinin "selâmet, esenlik sahibi" olduğu konusunda
hemfikirdirler. Ancak nispetin burada ne anlama geldiği konusunda üç farklı
görüşe ileri sürmüşlerdir. Bunlar:

1-
Selâm, hiçbir ayıbı olmayan, her türlü eksiklik ve kusurdan uzak olan demektir.

2-
Selâm, huzur ve esenlik sahibi demektir. Yani cennetteki kullarına esenlik,
mutluluk ve huzur verendir. Şu âyet bu anlamı teyit etmektedir: "Çok
esirgeyen Rab'dan onlara bir de "Selâm" sözü (vardır)."[3]

3-
Selâm, varlıkları karanlıklardan kurtaran demektir. Bu, el-Hattâbî'nin
görüşüdür.

İkinci ve üçüncü maddelerdeki anlamlara göre Selâm, Allah'ın fiilî
sıfatlarından; birinci maddedeki anlama göre ise zatî sıfatlarındandır.

Selâm'ın, "kullarını esenliğe çıkaran" anlamında olduğu söylenmiştir.

İbn Kesir ise şunları söyler: "Selâm, zatında, fiillerinde ve sıfatlarında
mükemmel oluşu nedeniyle her türlü eksiklikten, noksanlıktan, kusur ve ayıptan
salim olan demektir."[4]







[1]
Haşr,

23.






[2]
Müslim,

591.






[3]
Yasin,

58.






[4]
İbn Kesir,

8/63.