Fecir

Nasihat




Nasihat



        

‘Nasihat', ‘nush' kökünden türemiştir. ‘Nush'
sözlükte, bir kimsenin düzelmesini sağlayan sözü veya fiili araştırmak, bir şeyi
saflaştırmak (yabancı maddelerden ayırmak), dikiş dikmek, samimi olmak
anlamlarına gelir. Terim olarak ‘nush', öğüt ve akıl verme, yol gösterme
demektir. Aynı kökten gelen ‘nâsuh', halis, saf, samimi demektir ki, Kur'an'da
halis tevbenin bir sıfatı olarak kullanılmaktadır (66/Tahrim, 8).

‘Nasihat', nush ile benzer anlama gelmekle
beraber, aynı zamanda iyi ve faydalı olana bir çağrı, kötü ve zararlı olandan
arındırmaya bir teşviktir. ‘Nasihat', aslında Islâmí dâvetin bir parçasıdır.
Insanları Allah'a ve O'na kulluk yapmaya dâvet edenler, bir anlamda onlara
‘nasihat' ediyorlar demektir. ‘Nasihat', insanları doğru yola, kişiye faydalı
olan şeylere, zararlı olanlardan kaçınmaya, yaratıcı önünde samimi olmaya bir
çağrıdır.

Peygamberler, görevli olarak geldikleri
toplumlara ‘nasihat' etmişler, yani onlara Allah'ın emrine dâvet etmişlerdir. Hz.
Nuh (as) kavmine şöyle diyordu: "Size Rabbimin risaletini (peygamberliği)
tebliğ ediyorum. (Ayrıca) size nasihat ediyor ve sizin bilmediklerini ben
Allah'tan biliyorum." (7/A'raf, 62). Aynı şeyi Hz. Hud (as) da söylüyor ve
kavmi için bir ‘nasihatçı-öğüt verici' olduğunu belirtiyordu (7/A'raf, 68). Yine
Hûd (as) azmış bir kavme kendi nasihatının (dâvetinin) fayda vermeyeceğini
söylüyor (11/Hûd, 34).

Hz. Sâlih'in (a.s.) durumu da bundan farklı
değildi. Allah (cc) Semud kavmine Hz. Salih'i peygamber olarak gönderdi. Onlar
Hz. Salih'i dinlemedikleri gibi, O'na ve O'nun dâvetine karşı kibirlendiler ve
meydan okudular. Allah (c.c.) da onları toptan cezalandırdı. Bunun üzerine Hz.
Salih onlardan yüz çevirdi ve şöyle dedi: "Ey kavmin, andolsun, size Rabbimin
risaletini tebliğ ettim ve size nasihat ettim. Ama siz nasihat edenleri
sevmiyorsunuz." (7/A'raf, 79). Kendilerine ‘nasihat' edip Hakka dâvet ettiği
halde yüz çevirdikleri için cezalandırılan kavmine Hz. Şuayb benzeri şeyleri
söylüyordu ve küfre sapan bir kavim için artık üzülmenin gereksiz olduğunu ilave
ediyordu (7/A'raf, 93). Nasihat, aynı zamanda iyiliğini istemek anlamına da
gelmektedir. Öğüt vermek, akıl ve yol göstermek te bir kişi hakkında iyilik
istemektir (12/Yusuf, 11; 28/Kasas, 20). ‘Nasihat' bir âyette de öğüt vermekle
beraber bakımını üslenmek, eğitmek, yetiştirmek anlamında kullanılmaktadır (28/Kasas,
12).